Supermarkt
Er staat een vrouw bij winkelcentrum met soort van straatkrant. Ik weet dat dat niet meer mag. Ik knik even en loop door.
Als ik boodschappen heb gedaan, loop ik weer langs en ze doet haar hand open en vraagt daarmee duidelijk om iets. Ik zeg: “geen contact geld”…vervolgens zegt zij: “eat, eten”…Ik loop door naar de auto, leg mijn boodschappen er in maar bedenk dan om terug te gaan en eten voor haar te halen. Ik haal brood, kaas, beleg, drinken… Loop naar de plek waar ze stond, maar ik zie haar niet meer. Dat is jammer. Ik loop even naar buiten en weer terug en zie dan ineens wel die zelfde kleine vrouw staan, al lijkt ze in een flits iets anders? Ik twijfel. Ze staat met de rug naar mij toe. Ik loop op haar af, tik op haar schouder, ze draait zich om en ik geef haar de tas. Ze bedankt mij, tikkeltje verbaast kijkend, en ik loop snel door omdat ik de vrouw niet wil beschamen. Terwijl ik wegloop denk ik nog: “hmmm, ze heeft blikje redbull in haar handen?”. Ik ga door naar een volgende afspraak.Onderweg in de auto besef ik dat ik de tas aan de compleet verkeerde persoon heb gegeven. Hahaha, hoe bizar moet dat zijn geweest voor die vrouw? Is dat Uw plan dan Heer, of gewoon dikke pech, of tot zegen van deze vrouw? Daar kom ik dus nooit meer achter. Toch kan ik een glimlach niet onderdrukken.
Bij de KASSA
Ik sta in de supermarkt in de rij bij de kassa. Voor mij 3 klanten. Een vrouw die aan de beurt is, hoor ik zeggen; “oh dan heb ik 50 ct tekort”. Niemand reageert. Er wordt gekeken naar een product wat ze terug wil doen. De man voor mij, nr 3 in de rij, zegt “wat mist u nog?” En de dame antwoord “50 cent”. “Die betaal ik wel” zegt de man en hij haalt een muntje van 50 ct tevoorschijn en betaald. De vrouw bedankt hem vriendelijk en weg is ze. Goed dat die man hielp. Altijd van die super ongemakkelijke momenten voor diegene die op dat moment niet genoeg geld heeft. Om welke reden dan ook.
Dan gaat de man voor mij afrekenen en terwijl alles gescand wordt, pakt hij in zijn broekzak contact geld en komt er achter dat hij tekort heeft. En geen geld genoeg via de pin. Beschaamd kijkt hij zijn vriendin aan. “Wat nu?”
Dit keer vraag ik hem: “Wat heb je nog nodig?”. Het gaat om enkele Euro’s en ik stel voor om te betalen. “Pay it forward” zeg ik tegen hem. Ik betaal voor hem en hij vraagt “mag ik u een hug geven?”. Ja natuurlijk mag dat! Met een nogmaals vriendelijk bedankt verlaten ze de winkel. Ik kijk even in de rij achter mij en kijk of er een grapje gemaakt kan worden van “pay it forward voor mij”? Maar de dame achter mij kijkt niet blij. Ik besluit gewoon maar lekker zelf te betalen en vertrek. Met een glimlach op mijn gezicht. Zo eenvoudig is het om het leven te delen en het samen te doen. Love it.