In het afgelopen jaar heb ik echt het Woord dichtbij gehouden en gesproken vanuit de hoop die het Woord geeft. Er is veel onrust en met name onder christenen. Ik schrik er soms van hoe fel de mensen zijn, hoe veroordelend naar anderen, en dat alles vanuit hun overtuiging dat zij gelijk hebben. Ik heb de luxe dat ik in connectie sta met veel vrienden in andere landen (Griekenland, Dubai, Zuid-Afrika, Australie, Nieuw-Zeeland, Amerika, Schotland, Engeland, Italie, Denemarken, Faroereilanden) en dus een veel bredere kijk krijg op alles wat gaande is. Dat is verfrissend en bemoedigend, met name ook om wekelijks met een groep vrouwen uit Europa samen te bidden en onze harten te delen.
Romeinen 14 geeft voor mij echt richting en houvast om de ander niet te (ver)oordelen. Een tekst die mij echt focus geeft is 1 Petrus 3:15-17
‘Vertrouw uzelf helemaal aan Christus toe. Hij is onze Here. Wees altijd bereid verantwoording af te leggen van de verwachting waaruit u leeft, als daarom gevraagd wordt. Maar doe het wel vriendelijk en met het nodige respect. Houd altijd een zuiver geweten. Dan zullen de mensen die kwaadspreken van uw christelijke levenswandel, vol schaamte moeten bekennen dat zij ongelijk hebben gehad. Het is beter goed te doen en ervoor te lijden als God dat wil, dan kwaad te doen. ‘
Het accent van gelijk en ongelijk hebben, gaat niet over feiten vanuit de wetenschap, overheid of media, maar over mijn levenswandel met Jezus. Wandel ik nog steeds vanuit liefde en behandel ik anderen met vriendelijkheid en respect? Het leven draait nog steeds om de goede boodschap van het evangelie van Jezus. Zoals de arts Gor Khatchikyan laatst sprak: “hadden we maar met dezelfde felheid Christus verkondigd. Dan was de wereld nu een stuk mooier en was ook Nederland een veel mooier land.”